همه چیز درباره رحم جایگزین
آمارها نشان می‌دهد که میانگین نرخ ناباروری در ایران بیش از میانگین جهانی اعلام شده از سوی سازمان بهداشت جهانی است.
اگرچه این آمارها نگران کننده است، اما خوشبختانه ایران در زمینه علوم و فناوری‌های تولیدمثل همپای دانش روز جهان پیش رفته و می‌توان گفت همه روش‌های درمان ناباروری امروز در ایران در دسترس است. رحم جایگزین از جمله این روش‌هاست که شاید نام آن را شنیده، اما تصویری دقیق و درست از آن نداشته باشیم.
رحم جایگزین چیست؟
رحم جایگزین روشی است که در آن جنین لقاح یافته در آزمایشگاه به رحم خانمی دیگر منتقل می‌شود و این خانم که مادر جایگزین نامیده می‌شود، بر مبنای توافقی که از قبل صورت گرفته است، تعهد می‌کند که پس از طی دوران بارداری و زایمان، نوزاد را به پدر و مادر، یعنی صاحبان جنین تحویل دهد.
شرایطی که باعث می‌شود که متخصصان این روش را برای درمان انتخاب کنند :
وقتی بارداری اتفاق نمی‌افتد. رحم جایگزین در مواردی گزینه اصلی درمان است که ما به 3عامل اول یعنی سلول زنانه، سلول مردانه و سلول تخم دسترسی داریم، ولی محیطی که باید جنین در آن رشد کند، یعنی رحم، با اشکال مواجه است. در این موارد یا جنین اصلاً در رحم لانه‌گزینی نمی‌کند یا مدت زیادی در آن محیط دوام نمی‌آورد و سقط می‌شود. بنابراین، مهم‌ترین مرحله در روند درمان ناباروری، تشخیص دقیق علت آن است.
علت‌های ناتوانی رحم در حمل جنین :
این وضعیت ممکن است علت های مختلفی داشته باشد. برای نمونه، در مواردی که رحم قدرت نگهداری جنین را ندارد و جنین را سقط می‌کند، بارداری برای زن به‌علت یک بیماری دیگر خطرناک است، زن به‌طور مادرزادی رحم ندارد و یا رحمش بسیار کوچک است، خانم به بیماری‌هایی مانند دیابت یا فشار خون مبتلاست و یا به‌علت مداخلات پزشکی، مانند کورتاژ غیراصولی و یا ابتلا به عفونت‌هایی مانند بیماری سل،رحم دچار چسبندگی شده، از این روش استفاده می‌کنیم.
روش‌های درمان چگونه است؟
رویه واحدی در این‌باره وجود ندارد و برخی مراکز خودشان افرادی را به زوج نابارور معرفی می‌کنند، زوج نابارور خودشان باید فردی را که تمایل دارد فرزند آنها را در رحمش نگهداری کند، پیدا کنند. سپس خانمی را که زوج نابارور معرفی می‌کند را از نظر سلامت بررسی کرده تا مشخص شود کاندیدای مناسبی برای این روش هست یا خیر.
فرد معرفی‌‌شده برای انتقال جنین باید دارای شرایط خاصی باشد:
خانمی که برای نگهداری جنین در رحمش انتخاب می‌شود، باید دارای سن کمتر از 35سال باشد. همچنین، باید سابقه یک بارداری موفق داشته باشد. اگر خانم صاحب فرزند است، نباید سن فرزندش از 10سال بیشتر و از 3سال کمتر باشد. نکته مهم دیگر این است که اگر کاندیدای رحم جایگزین همسر دارد، همسرش حتما باید رضایت بدهد و باید از نظر بیماری‌های عفونی مانند ایدز و هپاتیت، بیماری‌های قلبی و دیابت هم بررسی شود تا مشکلی نداشته باشد.
رابطۀ بیولوژیک، شرعی و قانونی مادرجایگزین با والدین و نوزاد :
در این روش، تخمک و اسپرم از زوج نابارور گرفته می‌شود و پس از لقاح در محیط آزمایشگاهی، جنین به رحم مادر داوطلب حمل جنین منتقل می‌شود. بنابراین، مادر جایگزین یا جانشین، تنها یک میزبان برای جنین است و از نظر ژنتیک هیچ‌گونه مشارکتی در آن ندارد. از نظر شرعی نیز، چون زن حمل‌کننده جنین با جنین رابطه خونی برقرار می‌کند، حکم مادر رضاعی را پیدا می‌کند و طبق قانون، مشمول ارث و دیگر حقوق و تکالیف مربوط به مادر و کودک واقعی نمی‌شود. رابطه والدین و مادر جایگزین باید طبق قراردادی به طرفین زن و شوهر نابارور، خانم داوطلب و مرکز درمان ناباروری تنظیم شود. وجود چنین قرارداد دقیق و جامعی از مشکلات و پیامدهای آتی جلوگیری می‌کند. حسن انجام این کار در مراکز رسمی ناباروری این است که حتی بعد از به دنیا آمدن فرزند، وضعیت مادر جایگزین پیگیری می‌شود تا دچار اضطراب و افسردگی پس از زایمان و... نشود و با ارائه مشاوره های روانشناختی سعی می‌شود عوارض احتمالی این تجربه را برای مادر جایگزین و خانواده‌اش کنترل کرد.